بازی پنهان تهران و طالبان: ترورها و لزوم هوشیاری نیروهای پیشین امنیتی؛

رابطه ایران و طالبان رابطه‌ای پیچیده و چندلایه است که به‌هیچ‌وجه در چارچوب روایت‌های ساده‌شده رسانه‌ای قابل توضیح نیست. تحولات پس از حاکمیت طالبان نشان می‌دهد که با وجود روابط رسمی و اقتصادی میان تهران و کابل؛ در پس پرده بی اعتمادی‌های جدی وجود دارد.
پس از استقرار طالبان، مخالفان حکومت ایران به‌گونه گسترده در افغانستان حضور یافتند. هم‌زمان، شماری از طالبان بلوچ که ارتباطات نزدیکی با مخالفان مسلح ایران دارند، به سمت‌های نظامی و امنیتی دست یافته‌اند. در همین دوره، حملات انتحاری و تروریستی در زاهدان، چابهار و دیگر مناطق ایران افزایش چشمگیری داشته است؛ امری که بر حساسیت و نگرانی‌های امنیتی تهران افزوده است.

در این چارچوب، ترور یک فعال بلوچِ ضد نظام ایران در هرات ـ که چند ماه قبل صورت گرفت و موارد مشابه پیشین ـ قابل تحلیل است.
در مقابل، ایران نیز پس از سقوط جمهوریت، طیف اصلی و گسترده مخالفان طالبان را پذیرفت. سیاست رسمی جمهوری اسلامی ایران آن است که نیروهای امنیتی پیشین افغانستان در خاک ایران دست به فعالیت‌های سیاسی و سازماندهی تشکیلات نظامی نزنند. با این حال، ساختار پیچیده و چندلایه حاکمیت در ایران سبب شده است که برخلاف این سیاست رسمی، حلقات و نهادهای دیگر حکومتی به مخالفان طالبان امکان سازماندهی، بازگشایی دفاتر و هماهنگی‌های سیاسی و تشکیلاتی را بدهند.

طالبان به‌خوبی آگاه‌اند که خطر اصلی در آینده می‌تواند از جانب نیروهایی متوجه آنان شود که در ایران حضور دارند؛ نیروهایی که شمارشان به ده‌ها هزار تن می‌رسد و از آمادگی بالقوه برای فعالیت نظامی برخوردارند. بر همین اساس، طالبان نیز به ترور هدفمند مخالفان خود در خاک ایران روی آورده‌اند و در تازه‌ترین مورد، جنرال سریع قربانی این روند شده است.
با توجه به مسایل فوق، ضروری است تا نیروهای امنیتی و جریان‌های مقاومت که در ایران سکونت دارند، با درک واقع‌بینانه این شرایط، به‌طور مستقل تدابیر امنیتی خود را بازبینی و تقویت کنند. حکومت ایران درگیر بحران‌ها و مسائل حادتر داخلی و منطقه‌ای است و عملاً تنها توانایی تأمین امنیت رهبران شاخص و محدود را دارد. حتی در صورت تمایل نیز امکان فراهم‌سازی تدابیر امنیتی ویژه برای هزاران جنرال و افسر مقیم ایران وجود ندارد.
در چنین شرایطی، مسوولیت اصلی حفاظت از جان و امنیت کادرها بیش از هر زمان دیگر بر دوش خود آنان و سازوکارهای درون‌سازمانی‌شان قرار می‌گیرد.

جواد بیات

>>>   طالبان دست بالا دارد هزاران جیش العدل پلوج در اختیار دارد ولی ایران دیگه کدام قدرت نداره این نظامیان پیشین دیگه ازدولت ایران دل خوشی نداره از مجبوری هست اینها هیچ وقت به نفع ایران کار نمی کنند یک تعداد هزاره طرفداران ایران بود ایران بیست سال پیش اینها رها کرده بود ولی اینها تازه فهمیده حتی مولوی هزاره درقم درس خوانده از ایران دل خوشی ندارد پس بنا طالبان دست بالا دارد نه آب برای ایران میده نه امنیت میده اینجا ایران ذلیل هست یگان دفه عراقچی می‌فرماید طالبان نشناختیم این ها یک حرف بس