دوستان از سربازان سرگردان ولایت فقیه ایران و فدراتیو روسیه در هرات خبر دارند؟
پس از سقوط دولت اسد، جبهات روسیه به شکل منظم در سوریه تغییر استراتژی دادند. نیابتی‌های یتیم ماندند.
یک گروه از این نیابتی‌ها ارتش‌ قدیروف بودند و اقوام چچنی. روسیه با همکاری ایران این سربازان را از میدان سوریه کشید و در تبانی با طوالب به سمت افغانستان دیسانت کرد. روسیه از پذیرش فوری انبوه این سربازان اسلام‌گرا که جنایات جنگی زیادی نیز مرتکب شده بودند و از نگاه اطلاعاتی نیز آلوده بودند، به شکل غیر مستقیم سرباز زد.
دوستان میله‌رو پریروز جمعه این قطار انسان‌های با ریش‌های سرخ و موترهای آن‌چنانی را هنگام شام، در مسیر بند سبزک دیده بودند و برای‌شان سوال بود، این پاسخ‌شان است.
این‌ها البته چند گروه هستند، در فراه، بادغیس، و نزدیکی‌های موری‌چاق ساکن اند و بسیار هم از نگاه پول و مادیات در رفاه اند.

سایه نویس

>>>   برای پشتیبانی از دولت بشار الاسد، روسیه ار جنگجویان چیچینی قدیروف استفاده میکرد و ایران نیز از لشکر فاطمیون که عبارت از همان هزاره های افغانستان بودند.
جنگجویان قدیروف در جنگ ها علیه نیرو های مخالف بشار الاسد میجنگیدند و در اختلافات بین ایران و اسراییل دخالت نداشتند.
اما گروپ فاطمیون هزاره های افغانستان، وقت و نا وقت عملیات هایی را علیه موجودیت قوای اسراییل در بلندی های جولان که سابق جز خاک سوریه بود و در جنگ های بین اعراب و اسراییل توسط اسراییل اشغال شد.انجام میدادند که مورد خشم اسراییل قرار میگرفت و قوای اسراییل نیز چندین مرتبه مواضع لشکر فاطمیون را در سوریه مورد بمبارد قرار دادند که تلفاتی نیز بجا گذاشت.
آخرین مرتبه بعد از آغاز جنگ اسراییل در غزه،قوای اسراییل سفارت ایران را نیز در دمشق مورد حمله قرار داد که در نتیجه با عکس العمل دولت ایران موجه شد و دولت ایران نیز با راکت ها و پهپاد ها تل ابیب را مورد حمله قرار داد و اسراییل نیز با هواپیماهای جنگی تهران را مورد حمله قرار داد.
فکر میکنم که روابط تهران و ماسکو بخاطر عدم فرستادن سربازان ایرانی، منحیث عضو پیمان شانگهای در جنگ اوکراین، سبب سردی روابط روسیه و تهران شد و هنگامی که مخالفین بشار الاسد بالای سوریه جمله کرند،روسیه دیگر در مقابل آنها نجنگید و در نتیجه بشار الاسد به ماسکو فرار کرد و دولت سوریه بدست مخالفین بشار الاسد افتاد.
فکر میکنم که کشور های عربی خصوصاً عربستان سعودی که نیز با روسیه روابط نزدیک نظر به سازمان اوپک پلاس دارند،نیز درین زمینه تأثیر گذار بوده است.
حالا این کهنه سربازان در افغانستان مستقر هستند و منتظر هستند که روابط دولت طالبان با پاکستان به کجا میکشد.
اما به نظر من اگر کشور های عضو پیمان امنیتی شانگهای که ایران و پاکستان و چین و روسیه و هند و کشور های آسیای میانه که همسایگان افغانستان هستند و یا در مرز همسایگان افغانستان قرار دارند،یک نظر واحد در مورد افغانستان پیدا کنند،شاید بتوانند از طریق فشار های سیاسی و اقتصادی،دولت طالبان را وادار به تغیرات در سیاست های دولتی شان نمایند.
هرچند هر سه طرف،هم امریکا در فکر استفاده از طالبان برضد چین و روسیه هستند و هم کشور های عربی در فکر استفاده از طالبان در مقابل اسراییل هستند و هم چین و روسیه در مواقع لازم اگر مداخلات امریکا در امور شان ریاد شود،منتظر استفاده از طالبان هستند.
خصوصاً چنانچه بکی از رهبران طالبان که چند وقت پیش در بیانیه اش گفت که ما در دوران جهاد،سلاح های دیگری برای جهاد خود داشتیم و حالا در حالتی که ما دولت را در اختیار داریم،باید سلاح های دیگری برای دفاع ار خود و مقابله در مقابل دیگرت داشته باشیم،اگر سلاح های اتمی و غیره بدست بیاورند،هر کدام ازین قدرت ها تحت نام این که من نبودم،بلکه طالبان بودند، میتوانند ازین سلاح ها بر علیه یکدیگر استفاده کنند و جهان را به نابودی بکشانند و حمله بالای افغانستان چه اتمی باشد و چه غیر اتمی،دیگر فایده بی ندارد.
چنانچه اگر متوجه شده باشید،بعد ازین بیانیه رهبر طالبان، در سمت شمال افغانستان زلزله مدهش مصنوعی،مثل زلزله مدهش مصنوعی سمت جنوب رخ داد که تلفات جانی و مالی بجا گذاشت.
اگر تاریحچه زلزله های افغانستان را بعد از سال دوهزار و یک مورد بررسی قرار بدهید و ببینید که قبل از سال دوهزار و یک چه تعداد زلزله ها در افغانستان وجود داشت و بعد از سال دوهزار و یک چه تعداد زلزله ها وجود داشتند،متوجه میشوید که اکثریت قاطع این زلزله ها مصنوعی بودند.