شماری از زنان مهاجر که از ایران اخراج شده‌اند و سرپرستی خانواده‌های خود را بر عهده دارند، از دشواری‌های زندگی‌شان در ایران شکایت می‌کنند.
طلوع نوشت، به گفته‌ی آنان، در هفته‌های اخیر به‌طور دوام‌دار از سوی پولیس ایران مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند. این زنان خواهان رسیدگی به مشکلات‌شان از سوی طالبان هستند.

بی‌بی‌گل، پس از هفده سال زندگی در ایران، اخراج شده و به مرز اسلام‌قلعه‌ی هرات رسیده است. او در این سفر ناخواسته، طولانی و پُررنج، سرپرستی ده عضو خانواده‌اش، از جمله کودکان، را به‌عهده دارد.
بی‌بی‌گل اخراج‌شده از ایران گفت: «پسران را رد مرز کردند. این یکی دخترم است، آن یکی هم عروسم می‌شود. پسرم هم همراه من است. فعلاً هیچ سرپرستی ندارم.»

فریده، زن دیگری است که به‌تازگی همراه با نه عضو خانواده‌اش از ایران اخراج شده است. او که باشنده‌ی کابل است، پنج سال در ایران زندگی کرده بود.
فریده در این باره به خبرنگار طلوع‌نیوز گفت: «خانه ندارم. مشکل ما همین است. از دولت خودمان خواهش می‌کنم که برای ما سرپناه فراهم کند.»

زهرا که سرپرستی خانواده‌ی شش‌نفری را به عهده دارد، پس از سه شبانه‌روز راه‌پیمایی، به مرز اسلام‌قلعه‌ی هرات رسیده است.
او بیست‌وپنج سال در ایران زندگی کرده و بیشتر فرزندانش در آن کشور به دنیا آمده‌اند. این خانواده پس از بازداشت از سوی پولیس ایران، به زور از این کشور اخراج شده است.
زهرا در این باره چنین می‌گوید: «بیست‌وپنج سال، یک عمر یک انسان است. امکانات در ایران فراهم بود. برق و گاز بود، شکم‌مان سیر می‌شد.»

در میان این اخراج‌شدگان از ایران، شمار زیادی از زنان و کودکان بی‌سرپرست نیز دیده می‌شوند. آن‌ها پس از بازداشت از سوی نیروهای امنیتی ایران، در حالی که نزدیکان‌شان در آن کشور مانده‌اند، تنها اخراج شده‌اند.

کد (8)

>>>   دولت طالبان بایدبرای پناهندگان سرپناه وغذا تهیه کند
بهر حال اینها هم بخشی از مردم افغانستان هستند

>>>   این روزها هم می گذرد.

>>>   ....به حکومت عمارت پشتونی طالبان بی غیرت که کمی شهامت ندارن کوچکترین بیانیه یا اعتراضی به این اخراج ها کنند
چطوراینهمه ذلت وخواری راوکرنش درمقابل این بحران راپدیرفتن؟
البته این طایفه ازقماش خودشان است ودین ومسلکشان قدرت