عاشورای حسینی که فرا رسید، عاشقان حریت و آزادی به استقبال از این روز بزرگ، نمادهای آزادگی و همدلی را برمی افرازند و توجه انسانها را به همیاری یکدیگر معطوف میدارند.
عاشورا مکتب همدلی است؛ عاشورا پیام آور صلح، صمیمت و مساوات بین مردم و جوامع اسلامی است.
اما این روزها در میان همهمه اخراجهای مهاجران، کو گوش شنوا؟
برخی افراد نژادپرست در مناصب دولتی قرار گرفته اند که بنام حکومت اسلامی و دفاع از حریت انسانی، انسانهای دیگر را به بند کشیده مهاجر را مهاجم معرفی کرده و به اخراج گسترده زنان و کودکان و... مهاجر روی آورده اند و این روند را ساماندهی مهاجرین نام گذاشته اند.

در روزهای ماه پربرکت محرم، عاشورا و ماجرای پر افتخار عاشورایی (کربلا) سالروز شهادت بزرگ مرد تاریخ و نواسه گرامی رسول خدا حضرت حسین و خاندانش قرار داریم؛ بجای اینکه به آزادگی انسانی بیندیشید به بند کشیدن و تحقیر و توهین قشر مهاجر زحمتکش دلشکسته مسلمان روی آورده اید. خداوند بر همه اعمال ما ناظر است و جزای اینهمه تعدی را در این دنیا و آخرت خواهد داد.

شما که دست پیروی از آن حضرت را بر سینه خود می زنید؛ صرف این مناسبت برزگ را به برپاداری مراسم، عنعنوی و افسانه ای با پوشیدن لباس سیاه و شعارهای گوناگون همانند آن گرامی میدارید، ایکاش شمه ای از سیره نواسه خدا را در دلهای زنگار گرفته خود می پروراندید تا اینهمه ظلم را بر امت حسینی روا ندارید.

در اين روز، خداوند موسي را نصرت بخشيد، در دريا راه را برايش باز نمود تا از چنگ فرعون نجات يافت و فرعون با لشكرش غرق گرديد.
در اين روز كشتي نوح با سلامتي در جودي استقرار يافت.
در اين روز يونس از شكم نهنگ نجات يافت.
در اين روز خداوند توبة آدم را پذيرفت.
در اين روز يوسف از قعر چاه تاريك بيرون آورده شد.
در اين روز عيسي به دنيا آمد و در همين روز به آسمان برده شد.
در اين روز خداوند داود را مورد عفو و بخشش خود قرار داد.
در اين روز ابراهيم چشم به جهان گشود.
در اين روز چشمان يعقوب دو باره روشن گرديد و بينا شد.
اما شما در آستانه این روز، گرمای سوزان دشت "اسلام قلعه" را زیر پای هموطنان ما آتش زدید و کودکان و زنان و امت حسینی را دست خالی و وحشت زده به بیابان بی آب و علف راندید و نه از خدا شرم کردید و نه از ماه محرم...

وزیر، مدیرکل و مسوولی که نمیداند با گفتن یک کلمه نژادپرستانه، فرهنگ و تاریخ امت فارسی زبان را زیر سوال می برد و به مردم ساده عادی، روحیه نژادپرستی را القا می کند تا بر مهاجرین بیچاره و بی پناه به راحتی عقده گشایی کنند، نادان است و کسیکه او را بر این منصب منصوب کرده و بر عزل اش استوار نیست، نادان تر...
امت اسلامی بداند که اینگونه آدم ها از شعور انسانی بی بهره اند و بجز موقعیت قدرت دنیوی نمی اندیشند و یا شاید ماموران و جاسوسان سرسپرده دیگران هستند و ماموریت دارند تا بر طبل جدایی امت اسلامی بکوبند.

نگویید من مبالغه می کنم! بیایید از زبان مسوولان ایرانی نقل کنم:
دکتر مجتبی نوروزی، معاون سابق رایزنی فرهنگی ایران در کابل: نگران بنیان های اخلاقی جامعه ایرانم.
آقا یا خانم مسوول!
شما بهتر میدانید که از دو سال قبل جریان مشکوک معلوم الحالی در همراهی رسانه ای داخلی و خارجی با نشر دروغ های عجیب و غریب بر طبل نفاق و مهاجرستیزی و نژادپرستی کوبیدند و شمای مسوول یا سکوت کردید یا در برخی موارد مانند آن فرماندار محترم جوگیر شدید و به آن پیوستید. شاید فکر کردید که مهم نیست. شاید هم فکر کردید بد نیست اینطوری افکار عمومی آماده و پذیرای برخوردها خواهد شد و همراهی خواهد کرد. به هر حال گذشت.
اما فردا اخراج مهاجرین چگونه است؟
من برای آن روز نگران چهار موضوع هستم:
نخست، بر هم خوردن نظم اجتماعی و بازار کار و …
دوم، جوانه زدن تخم های نفاقی که کاشته اید بین دو ملت همسایه و همزبان و… و بر باد رفتن زحمات همه دلسوزان برای توسعه دوستی ها بین ملت ها.
سوم، ضربه به تمدن کهن ایرانی و زبان فارسی.
اما در این مقال باز قصد ندارم به این سه موضوع بپردازم. مورد اول صلاح مملکت است و در دایره صلاحیت خسروان. در مورد دوم و سوم هم آنقدر به عظمت فرهنگ و تمدن ایرانی باور دارم که یقین دارم این آسیب ها به این درخت تنومند لطمه جدی وارد نمیکنند.
اما چند روز است که در عزای حضرت سیدالشهدا(ع) همه مشغولیت ذهنیم به موضوع چهارم است.
چهارم، ضربه به بنیان های اخلاقی جامعه؛
آقا یا خانم مسوول که در برابر جریان مهاجرستیز سکوت یا همراهی همدلانه کرده ای به این سوالات فکر کرده اید؟
فردای طرح شما،
آن هیات عزای سیدالشهدا(ع) که هیچ فهم و درکی از مرام اهل بیت عصمت و طهارت(ع) ندارد و بر در ورودی خود تابلو میزند که ورود اتباع ممنوع است، دیگر آن مجلس عزای انسان ساز نخواهد بود.
آن دانشجوی حقوق دانشگاه تهران که همکلاسی های افغانستانی خود را برای رسیدن به مطامع نفسانی خود تحت فشار و تهدید و تحقیر قرار می دهد، دیگر نمیتوان از وی انتظار استیفای حق داشت.
آن نوجوانی که در مترو به ظلم نوجوان مهاجر را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهد و نه تنها برخوردی با وی نمی‌شود بلکه برایش سوت و کف زده می شود، دیگر نمیتوان از وی توقع داشت که بر اساس مرام پهلوانی ایرانی یاریگر مظلوم باشد.
آن فعال مجازی یا رسانه ای که برای اثبات حرف خود متوسل به دروغ می‌شود یا از ترس جریان مهاجرستیز در برابر ظلم سکوت می‌کند، دیگر نمیتوان از آن انتظار اثرگذاری مثبت داشت.
آن کاسب یا صاحبخانه ای که در وانفسای اخراج به خودش اجازه می‌دهد حقوق کارگر یا مستاجر خود را نپردازد و میداند که قانون هم به وی کاری نخواهد داشت، دیگر نمیتوان از وی توقع داشت مال حرام دیگری را وارد زندگی خود نکند. و امان از مال حرام که صاحب این روزها فرمود این شقاوت ماحصل همان مال های حرام است که در بطون خود وارد کردید.
آن ماموری که به خود اجازه می دهد به اشکال مختلف به مظلوم ظلم کند و مال و آبرو و کرامت وی را به بهانه اعمال قانون لگدمال کند، دیگر نمیتوان از وی توقع داشت که مدافع قانون باشد.
درنهایت آقا یا خانم مسوول!
من میدانم که این موارد عمومیت ندارد و هنوز اکثریت با انسان های باشرف و آزاده ای است که تمام قد از انسانیت و مظلوم دفاع می‌کنند. اما از جهت انعکاس رسانه ای پرحجم موارد مورد اشاره و عدم برخورد قانونی با آنها من بر بنیان های اخلاقی جامعه در فردای اخراج مهاجرین نگران.
والامر الیکم

علیرضا رجائی، عضو شورای عالی و رییس کمیسیون حقوقی و بین الملل تشکل‌های شاهد و ایثارگر و رییس موسسه روابط بین المللی توسعه شهر:
سؤال اساسی این است: آیا باید همه را با یک چوب راند؟ آن کودک افغانستانی که در ایران به دنیا آمده، در مدارس ما درس می‌خواند و آینده‌اش را با ایران می‌بیند، چه گناهی دارد؟ اگر نگاه‌مان دقیق نباشد، قربانی‌کردن بی‌گناهان، خودش به یک بی‌عدالتی بزرگ تبدیل خواهد شد.
وقتی مردم افغانستان را بیگانه و تهدید تصویر می‌کنیم، عملاً وارد بازی‌ای می‌شویم که هدف آن تضعیف پیوندهای عاطفی، تاریخی و فرهنگی میان دو ملت است. این تنش‌زایی می‌تواند منجر به ناامنی‌های داخلی، تخریب چهره ایران در افکار عمومی جهان اسلام و نهایتاً آسیب به منافع ملی ما شود. متأسفانه، فضای مجازی به بستری برای اجرای این پروژه‌ها تبدیل شده است.
من قائل به مرزهای باز و بی‌قید نیستم، اما در عین حال، با سیاست‌های سخت‌گیرانه، تحقیرآمیز و تبعیض‌آمیز نیز مخالفم. مهاجرت باید بر اساس قانون، نظم و ظرفیت اقتصادی-اجتماعی کشور مدیریت شود. اما این مدیریت نباید با خشونت کلامی و نفرت‌پراکنی همراه باشد. تجربه جهانی نشان داده که رویکردهای انسانی، در کنار سیاست‌های سنجیده مهاجرتی، مؤثرتر و کم‌هزینه‌ترند.
ما با مردم افغانستان ریشه‌های مشترک فرهنگی، زبانی و حتی خانوادگی داریم. نباید اجازه دهیم جریان‌های افراطی، تصویر همسایه را دشمن‌وار جلوه دهند. از نخبگان، دانشگاهیان و روحانیون انتظار می‌رود پیش‌قدم شوند در بازسازی این رابطه انسانی. جامعه‌ی ما از وحدت بیشتر و از نفرت کمتر سود خواهد برد. اگر عقلانیت، انصاف و رحم در تصمیم‌گیری‌هایمان جاری شود، نه‌تنها از بحران عبور خواهیم کرد، بلکه می‌توانیم الگویی از همزیستی انسانی در منطقه ارائه دهیم.

رضا انصاری، معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت و مدیرعامل سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران:
تمام کشورهای جهان یا مهاجرپذیر هستند یا مهاجرفرصت. حضور اتباع کشورهای همسایه به ویژه افغانستان در ایران نیازمند مدیریت نظام‌مند و قانونی است، نه برخوردهای احساسی که گاه به سمت حذف کامل این نیروها پیش می‌رود.
بخشی از این افراد سال‌هاست به عنوان نیروی کار قانونی در بدنه تولید کشور فعال هستند و حذف ناگهانی آنها می‌تواند آسیب‌های جدی به بخش تولید وارد کند.
این مساله باید از سطح شعار و برخوردهای احساسی فراتر رود و در مسیر قانون‌مداری مدیریت شود.

حجت‌الاسلام حسین جلالی عضو شورای مرکزی انجمن فارغ التحصیلان مؤسسه امام خمینی و نماینده مجلس شورای اسلامی در دوره یازدهم:
دچار خطای محاسباتی نشوید و مواظب باشید به شما آدرس غلط ندهند!
سؤال اینجا است که چه شده دولت فعلی همه جاسوسان و نفوذی ها را فراموش کرده‌ و همه کاسه کوزه ها را سر افغانستانی ها می‌شکند؟ با آنها برخورد شدید کرده و گروه گروه آنها را از ایران اخراج می‌کند؟!
افغان‌هایی که چهل سال میهمان ما و برادر ما بودند و در جنگ هشت ساله با بعثی‌ها نیز به کمک ایران شتافتند؛ شهدا و جانبازان زیادی تقدیم کردند؛ همه شاهد بودیم در دفاع از حرم اهل بیت علیهم‌السلام در سوریه و شام با تشکیل لشکر فاطمیون، سرباز حاج قاسم شدند و به دفاع از ایران عزیز پرداختند و با تقدیم هزاران شهید، شهرهای ایران اسلامی را معطر و مزين به عطر و نام خود کردند. کسانی که در سختی‌ها دوشادوش ایرانی‌ها حرکت کرده و هیچ‌وقت منتی بر سر ایرانیان نگذاشتند و خدا خود شاهد است که سربار ملت ایران نبودند.
طلاب و دانشجویان افغانستانی بسیاری را در ایران می‌شناسم، که خدمات علمی عظیمی به مکتب تشیع، نظام اسلامی و علوم انسانی اسلامی نمودند. مردان مجاهدشان نیز در دفاع از ایران اسلامی، جان‌شان را تقدیم کردند. برخی از آنها سخت‌ترین مشاغل و فعالیت‌ها را در ایران اسلامی متقبل شدند، تا در سایه ایران با ولایت بمانند و زندگی کنند.
متأسفانه برخی مسوولین دولتی و مسوولین در وزارت کشور و همچنین کمیسیون شوراهای مجلس، واتساپ، منافقین، کومله، دمکرات، جیش الظلم، جندالشیطان، جاسوسان تاجیکی، باکویی، اروپایی و نفوذی های تابلودار و خطرناک درون دولت را رها کرده‌اند و به بهانه حمله اسراییل به ایران، به جان افغانستانی‌ها افتاده و به اذیت و آزار و اخراج آن‌ها رو آورده‌اند.
بدانید دشمن درصدد انتقام از این قوم مظلوم و نجیب است که در دفاع از اسلام و حرم جانانه به میدان آمدند و با کینه‌های عمیق از مجاهدان افغانی در صدد عقده گشایی از آنها است.
امیدواریم مسوولین اطلاعاتی و امنیتی دچار خطای محاسباتی نشوند و به آدرس‌های غلط اعتماد نکنند. مشکل اصلی ما برادران افغانی نیستند، بلکه بخاطر قرابت فرهنگی آنها می‌توانند در مواقعی کمک کار مردم باشند و خلأ جمعیتی، علمی و اجتماعی ما را جبران کنند. و باز امیدواریم دولت فعلی توصیه‌های مقام معظم رهبری در خصوص افغانستانی‌ها و مدافعین حرم را، سرلوحه فعالیت‌ها و سیاست‌گذاری‌های خود قرار دهد.

چه بسیار سخنان و هشدارهایی که برخی مسوولان ایرانی دلسوز و کارشناسان و صنعتگران و... در این مورد مطرح کرده اند که در این مقال نمی گنجد.
اما یک سوال اساسی که این روزها بصورت گسترده مطرح می شود این است که چرا مقامات بلندپایه حکومتی ایران و مهمتر از اینها مراجع و حوزه های علمیه در این مورد سکوت اختیار کرده اند؟
مگر نه اینکه سکوت در مواردی اینچنین، شرعا خود همراهی با ظالم و رضایت بر تداوم ظلم است؟؟؟

کد (4)

>>>   برای فرار از پاسخگویی در برابر مردم برای بی کفایتی همه چیز به گردن مهاجرین افغانستان گذاشته شد .

>>>   شاید تا یک سال بعد هیچ مهاجر افغانستانی در ایران نماند اما مشکلات ایران بیشتر از امروز خواهد بود و من نمیدانم که عالیجنابان یقه سپید در راس امور ایران مشکلات موجود یک سال بعد را در پای کی ها خواهند نوشت ؟؟؟؟؟
من از خداوند متعال میخواهم که مردم مسلمان ایران را به سرنوشت مهاجرین افغانستانی دچار نسازد ، و مردم مسلمان افغانستان را دیگر مجبور به مهاجرت نسازد.

>>>   این فشارها برمهاجرین تجربه ای شدتادیگر هیچ گونه سرمایه گذاری یا...درایران انجام ندن چون واقعارفتارباافغانهابشدت وحشیانه صورت میگیردتوسط بعضی‌ها.محدودیت های شدیدی شامل قطع سیم کارت وعابربانک وکارتخوان برمهاجرین قانونی که اقامت وکارتخوان دارن وضع کردن وزندگی مهاجرین رافلج کردن.سفارت امارت هم اینقدضعیف ونادان هستن که هیچ گونه تلاشی برای رفع مشکلات انجام نداده.
سروی

>>>   ای زبردست زیر دست آزار
گرم تاکی بماند این بازار
به چه کار آیدت جهان داری
مردنت به که مردم آزاری
گر مسلمانی چنین است که حافظ دارد
وای اگر از پس امروزبود فردایی
نه مسلمانی مانده نه مردانگی
جاغوری

>>>   علی مظلوم تاریخ است و مظلومیت او نه به خاطر کافران و مشرکان است بلکه عامل اصلی مظلومیت علی در طول تاریخ کسانی بوده اند که نهج البلاغه علی را برای فریب افکار عمومی خواندند و مظلوم کشی کردند. روضه های جانسوز امام حسین و یارانش را خواندند و خود کربلا و عاشورا ساختند شمرها و عمر سعد ها نمایی کردند و ... تیر خلاص را زدند که مقصد قدرت است و ریاست باقی همه فسانه اند.
رسول اکرم فرمودند: حکومت کافر ممکن است دوام بیاورد اما حکومت ظالم هرگز!

>>>   سلام ، میلیون ها افغانستانی قریب ۵۰ سال در ایران زندگی کردند. اکثریت آنها مردم شریف و زحمت کش هستند. اما تعداد بسیاری مهاجر بصورت قاچاق وارد ایران شدند و عده قلیلی آنها در ایران دست به اعمال خلاف قانون از جمله قاچاق مواد مخدر ، سرقت ، قتل ، تجاوز و... زدن. اما بدبختانه در حمله ناجوانمردانه اسرائیل و آمریکا تعدادی افغانستانی دستگیر شدند که به نفع صهیونیست ها جاسوسی و عملیات ترور انجام دادن. بنظر شما در شرایط بحران و احتمال حمله مجدد دشمن ، ایرانی ها برای دفع شر و خطر چکاری می توانستند با این همه مهاجر غیر قانونی انجام دهند؟!
قبول کنید شرایط بحران باعث شده مسئولان ایران بصورت عجله ایی نسبت به اخراج مهاجران اقدام کند.

>>>   قبول کنید شرایط بحران باعث شده مسئولان ایران بصورت عجله ایی نسبت به اخراج مهاجران اقدام کند.!!!!
این عذر بدتر از گناه است. باور کنید که این قصه ساخته و پرداخته دشمنان دین است که توسط دینداران دو آتشه اجرائی می شود. دقیق همانند پولشویی (یا للعجب!)

>>>   هر کشور قبل از همه به امنیت و ثبات خویش فکر میکند. اخراج مهاجر ،پروژه ای جدید نیست. مهاجر تفاله ای بیش برای کشور میزبان نیست.
بیاد دارم که این مهاجرت ها چهل و پنج سال قبل از افغانستان به سوی پاکستان و ایران آغاز شد. من سرباز در یکی از جزوتامهای اردوی پر افتخار ج.د.ا. بودم.،شدت گرفت. احزاب اسلامی ساخته ای ایران و پاکستان و سازمانهای جاسوسی ایران و پاکستان در تبانی با ناتو ، بنام اینکه در افغانستان کمونیستها آمده اند و اسلام در خطر است ،پروسه ای مهاجرت به این دو کشور را سرعت بخشیدند ، تا ناتو بتواند برای پلانهای بعدی نقشه ای بهتر بسازد. من در زمان پرچمی ها عسکری کردم ،علیه اشرار جنگیده ام. عضویت حزب را هم نداشتم.از جانب افسران احترام می شدیم ،برای من همان خدمت بهتر از آن بود که بروم و در پای یک پاکستانی و یا ایرانی زانو بزنم و آنها با من تحقیر آمیز برخورد کنند.مرگ در زندگی یک بار میاید ولی برای مهاجر مرگ ، در هر قدم در کشور میزبان وجود دارد و آن تحقیر و بی هویتی است.نسل قبلی فرصت را چهل سال قبل از دست داد و امروز فرزندان شان ، رنج انرا بدوش میکشند...مهاجر بودن در کشور های اسلامی بخصوص ایران و پاکستان جرم است و انهاییکه هم اخراج میشوند از نظر حاکمان ایرانی مجرم اند....
رضا زاده
کابل