چهل سال است که افغانستان در گیر یک غده سرطانی خطرناک است و این غده توانسته است کل پیکر کشور را فرا بگیرد. نخستین برامد خلیلزاد (غده سرطانی) به عنوان ترجمان رهبران مجاهدین هنگام ملاقات با رونالد ریگان رییس جمهور وقت امریکا بود. سپس او گام به گام وارد قضایای افغانستان شد و در شرکت یونیکال سمت مهمی داشت. در آخرین ماهای دور اول طالبان، خلیلزاد و اشرف غنی با لابیگری قوی توانسته بودند که قناعت سازمان ملل متحد را برای به رسمت شناختن طالبان فراهم کند. که حادثه 11 سپتامبر واقع شد.

خلیلزاد معمار اصلی کنفرانس بن بود که با ترفند و هوشمندی تمام توانست که کنفرانس را به سمتی ببرد که قدرت از ربانی تاجیک تبار به کرزی پشتون تبار منتقل شود. بعد او سفیر مقتدر امریکا در افغانستان بود ودر واقع بر تخت کابل او نشسته بود. خلیلزاد نبض تمام امور افغانستان را در دست داشت. حتی بعد از ترک سفارت، خلیلزاد همان وایسرای افغانستان بود که از راه دور قضایا را رصد ومدیریت میکرد.

خلیلزاد در مذاکرات دوحه سنگ تمام گذاشت. در این مذاکرات 18 ماهه توانست که دولت غنی را کنار بگذارد و تمام فرایند مذاکرات را به گونه ای رهبری کند که حتی اجندای مذاکرات تصویب نگردد. بحث میان نمایندگان دولت و طالبان، هیچگاهی از حاشیه به متن وارد نشود. نمایندگان دولت که معاش 14 هزار دالری وهوتل های لوکس 5 ستاره ی قطر، تمام ایمان شان را خریده بودند و خوب میدانستند که داستان تلخ و خطرناک آینده افغانستان به کجا منجر میشود و خلیلزاد قدرت را به گروه طالبان تسلیم میکند، اما اقتدا به دالر مانع از آن شد که ملت را از این فاجعه آگاه بسازد. حد اقل یک نفر مذاکره کننده حاضر نشد که به رسم اعتراض از مذاکرات استعفا بدهد. در نتیجه افغانستان را خلیلزاد به نمایندگی از امریکا به طالبان تسلیم کرد و ملت را در قعر تباهی و فاجعه رها نمود. در این نزدیک به چهار سال همه میدانند که بر مردم افغانستان چه گذشت.

بار دیگر سروکله ی خلیلزاد این غده سرطانی در ترکیب هیات امریکایی در کابل دیده شد. این هیات به بهانه رهایی زندانیان امریکایی با طالبان وارد مذاکره شده اند. اما مشخص است که این بهانه پوششی برای اهداف سیاسی-نظامی امریکا در منطقه است که هشدار های مشخصی به طالبان داده شده که بطور فشرده به آن اشاره میکنم:
ضمایم پنهانی توافقنامه دوحه بطور جدی رعایت گردد.
از نزدیکی با کشور های منطقه احتراز گردد.
از نزدیکی و روابط پنهانی با جمهوری اسلامی ایران دست کشیده شود.
در صورت حمله نظامی به ایران طالبان موضع بیطرفی اختیار کنند.
امریکا اختلافات دورنی طالبان را عامل سقوط شان میداند، لذا باید این اختلافات کنار گذاشته شود.
در قبال سروصداهای ما در مورد باز پس گیری سلاح، زیاد نگران نباشید، اما امریکا بر تسلط مجددخود بر پایگاه هوایی بگرام مصر و جدی است.
ما بعد از این روابط خود را بطور مستقیم و علنی بدون واسطه کشورهای خلیج با شما تامین میکنیم.
خدمات قونسلی شما را در امریکا فعال میسازیم.
ما با هرگونه اخلال در روابط اقتصادی و تجارتی چین با افغانستان و پاکستان مشکلی نداریم.
و...

شما هرگاه در برآورده شدن این اهداف با امریکا همکاری کنید، ما هرگز جریان فرستادن پول هفته وار (چهل میلیون دالر علنی و چهل میلیون دالر بطور پنهانی) به شمارا کماکان ادامه میدهیم. الا شما میدانید که قطع پول چه تبعات ویرانگر بر تداوم حیات سیاسی و اقتصادی شما دارد.
نقش آفرینی دوم خلیلزاد خطرناکتر، فاجعه بار تر از دور اول است. چون این بازی تداوم حیات سیاسی طالبان را ضمانت میکند و حتی طالبان را نه تنها در مسیر تعامل با امریکا قرار میدهد بلکه به سمت شناسایی رسمی هدایت خواهد کرد.

علی تقوایی

>>>   بیچاره خلیلزاد، عمرش به سر رسید و مگر آدم نشد.

>>>   موضوعات همه هویدا است اما حد اقل تعلیم, تحصیل و کار دختران و زنان را در برنامه های خود میگنجاندن ملت دگر کاری به کارشان نخواهد داشت
ض از کابل

>>>   کدام ملت ملت افغانستان که در افغانستان است اونها که صید فیصد رازی استن اونها که رفتن به غرب به اونها که همه چی را آمده هم باشد به افغانستان نمیاید ایلا اگر اخراج ش کردن دیگه چاره ندارد بین این دوتا فرق است جناب یا زنان پروژه ای یا زنان مسلمان وطنی اونم درست میشه یکمی زمان بر است چون تا هنوز هم باد غربی در بینی اینها است هروقت باد غربی اش فروکیش کرد همه کار زنان وهم درس و هم دانشگاه شان به راه میاندازد تا هنوز تو نمی بینی غرب زدها تا هنوز در جنگل های آمازون پای پیاده رسیدن به غرب است درحال اون های که رسیده به غرب یا به آفریقا می‌فرستند یا به کدام بهانه اخراج ش میکند باشه اینها غرب زده از غرب برکردن به حال خود یعنی افغانستانی را قبول کند باز همه چی درست میشه تا این خیال بافی پ جنون غربی اش صاف نشود این ها به حال ملت افغانستان گذاره نمیکند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است